Messerapporten kjem litt seint i år. Men den kjem godt, og har separate inntrykk frå Stig Arne, Arve og Karl Erik. Og så framføres rapporten på to minst to ulike målformer.
Del 1 - Stig Arne sitt ferdaminne
Som redaktøren gjorde merksam på alt 2 dagar FØR messa, stilte me i år med fullt lag, dvs. han, Arve og meg. Det er eigentleg ikkje fullt lag, men det er no uansett me gamle travarane som er dei hyppigaste besøkjande. Men lat meg fyrst fortelja litt om reisa og turen innom redaktør Karl Erik i furtebua hans i Fredrikstad, eit fint gamalt sørlandshus med stor stove og masse hifi.
Horten t/r - ferdaminne
Turen over fjellet til Oslo er lang, men går fort, berre 5 timar frå Voss med tog. Det brukar vera god stemning i restaurantvogna på kveldstid, men sidan dette var ein vanleg vekedag og dagtid, var det ingen grunn til å henga der, so medbrakt mat og drikke vart konsumert på tilvist plass. Det vert jo òg billegare.
Etter framkome i Oslo i 3-tida (torsdag) vart eg henta av Karl Erik med bil. Han baud på ein svipptur innom Sveariket for litt Harry-handel. Ypparleg, so kan eg skryte av å ha vore i utlandet i år òg. Det var ferien dette året. Resultatet innom Systembolaget kan du lesa om i Ølspalta seinare ei gong.
Hifi
Det synte seg at skribentkollega Håkon Rognlien (Audio og fidelity) budde på naborommet, so eg inviterte han inn på rommet for ein øl og ein prat. Me har kjent kvarandre lenge, og Håkon fortalde dei utrulegaste historier om gamle travarar i bransjen. Slapp av, det var ein utlending me snakka om. Og Karl Erik var ute.
Etter kvart måtte me koma oss i arbeid, dagen går fort. Eg går meg vill på sjølv dei enklaste hotell, og messehotellet er reine labyrinten. Under ein redaksjonell pause sa eg som sant var at det ikkje var så mange rom eg hadde rukke over, so eg ante ikkje korleis eg skulle gripe reportasjen an. Ein slags plan vart godteken, der eg lagar ein heilskapleg messerapport, medan dei andre rapporterer meir spesifikt frå dei ulike romma. Noko har eg å koma med, likevel, eg rakk eit par utstillarar sundag før lunsj, i siste liten, før me måtte snu nasen heimover.
Vestlyd
Messa stengde klokka 7 laurdagen, og etterpå hadde me ein invitasjon til HiFi Klubben for spesielt inviterte. Demoen starta med ein presentasjon av eit par høgtalarar eg aldri har sett maken til med unntak av Tannoy, ein 15” koaksial i eit kabinett forkledd som PA-høgtalar. Presentøren hadde heller lite info om denne nyskapinga, anna enn at han er utvikla hjå Argon-folka vest i Danmark, derav namnet Vestlyd. Intet bilete finst av sjølve elementet si bakside, som hadde fortalt mykje om magnetsystemet, og korleis det koaksialt plasserte mellomtone/diskantelementet er realisert. Men på Klubben sine nettsider finn me litt info, som at frontplata er 31mm tjukk, og vekta 34 kg. Ikkje ille. Delefrekvensen er låge 1100 Hz, og nedre grensefrekvens 36 Hz -6dB. Han kostar kring 20.000 kr, og ein litt mindre versjon med 12” bass 14.000. Denne høyrde me ikkje. Høgtalarane er tiltenkt eit yngre publikum, dei som elles hadde kjøpt Cerwin Vega og denslags. Om PA-utsjånaden er lokkemat eller om han verkeleg er tilpassa PA-bruk òg veit me ikkje, men etter demonstrasjonen å døma kan han med stort hell nyttast til enklare PA-bruk. Diskantelementet slår seg automatisk av ved overoppheting, og på att etter nedkjøling. Fornuftig, sidan du elles måtte ha kjøpt nytt heile elementet, ikkje berre diskanten, om han rauk.....
Les heile messerapporten frå Hortenmessa i Audiophile.no
