Eit knippe gamle høgtalarar denne gongen, og korleis du får dei opp og stå att, om dei har skader eller defektar. Og ein pille mot promille i ølspalta. Eller berre eit glas vatn.
HJARTESTARTAR
Alle burde ha ein hjartestartar i heimen. Ikkje avdi eg har dårleg hjarte. Eg tenkte meir på ei verktykasse for å få gang på gamalt utstyr (eg snakkar framleis ikke om meg sjølv). Det er ikkje rare startpakka som trengs: Nokre skrujern og denslags, ei nebbtong og ein loddebolt, svart og brun tusj for å dekkja over skader både på forsterkarkabinett og høgtalarar, og formtre og teakolje for høgtalarkabinett i ekte finér. Med dagens prisar på edeltre, er gamle kabinett i ekte tre verdfulle og ein pryd for heimen. Eg har eit bankande hjarte for slikt.
EIT LASS HØGTALARAR
Eg fekk eit lass med høgtalarar av ein kjenning for noko sidan. Han og faren hadde hatt ei opprydding. Eg takka og bukka! Det er alltid spanande å studera nye ting. Dei kan vera brukande, dei kan vera gode, du veit ikkje før du har prøvd. Om dei ikkje er av ein slik kvalitet at du sjølv vil bruka dei, er det alltid kjekt å kunne gje dei vekk eller selja billeg til andre trengjande. Det kan vera ein del arbeid med å setja dei i stand, men det er meiningsfullt og lærerikt. Om det ikkje er noko å ha på, eller om du gjer tabbar under restaureringsarbeidet, er det berre å levera dei på den kommunale gjenbruks-stasjonen (og ikkje utfor vegen i eit juv. Skamma seg skulle dei.) Men eg kjem som regel alltid langt med reingjering og tusj. Legg på tusj, og gå over med fingeren før tusjen turkar. Slik fjernar du den delen av tusjen som hamnar på sidene av sjølve skaden/ripa, medan tusjen i ripa vert liggjande. Dette gjeld både forsterkarkabinett og denslags, og høgtalarar med vinyltrekk. Øving gjer meister!
Det fyrste eg gjer, er å turka vekk skit og støv. Av med grillane for å sjekka om elementa har fått skader. Trykk basselementet forsiktig inn. Skrapar det, er det sprengt. Då må du vurdera om det har nokon hensikt å gå vidare. Er det ein kvalitetshøgtalar, og element kan skaffast, er saka grei. Om ikkje, går det på gjenbruks-stasjonen, etter at du eventuelt har skrudd ut og teke vare på fungerande element. Ser alt lovande ut, vert høgtalarane kopla opp, ein i gongen eller begge to. Sett på musikk, passe høgt. Du høyrer med ein gong om det er lyd i basselementet, dessutan vibrerer membranet tydeleg. Med litt trening høyrer du òg om det er liv i dei andre elementa; legg øyret inntil. Diskantelementet er det vanskelegaste å høyra. Legg handa framføre. Forsvann diskanten?
Les heile julidagboka til Stig Arne i Audiophile.no
Sist redigert:
