Eg var som vanleg seint oppe, og hadde sikta meg inn på fyrste konserten på kveldstid, Solveig Slettahjell i Vangskyrkja klokka 5. Dag ringde meg i grevens tid for å minna meg på ein konsert klokka halv 2 i gamlekinoen, med far og dotter Brunborg. Eg rakk det akkurat.
BRUNBORG OG ØYUNN: Togetherness
Far Brunborg er vår eigen Tore Brunborg frå bygda, ein mann med ein særleg var og vakker tone i saksofonen. Dotter Liv med artistnamn Øyunn spelte trommer. Det er ikkje kvar dag ein ser ei dame bak trommesettet, ho såg ut som om ho var 19 år, eg tenkte at ho nett hadde lært å tromma, og fekk vera med berre avdi ho var dotter til faren.
So synte det seg at ho var 32, og stødigare bak trommene til hardare det gjekk for seg. Med stor innleving og halvopen munn talde ho tonar og takter og kva veit eg, og smilte. Ho gav eit driv til musikken som gjorde denne konserten til ei herleg og frisk oppleving. Det gjorde heller ingenting at Bugge Wesseltoft sat bak pianoet. Eg reknar med at han ikkje treng nokon som helst presentasjon for lesarane av denne teigen. Han har same lyriske stil - om det er rette uttrykket - som Tore Brunborg. Saman med bassist Nikolai Hængsle var dette akkurat den kveiken me trengde for å kvikna til att på ein sundag. Både vakkert og oppfriskande på same tid. Men sei meg: Kvifor engelsk tittel?
Les heile artikkelen om sundagen på Vossajazz 2022 i Audiophile.no
