Ein USB-høgtalar frå uventa hald, nokre gamle høgtalarar og nokre gode øl. Og litt musikk
Høgtalarar
Eg er seint ute, dette er mai-dagboka og ho burde vore publisert før juni er over, naturlegvis. Det går truleg ikkje denne gongen. Når dette hender, vert eg raud og hektisk, og klarar ikkje å fintenka. Eg må berre setja meg ned med ein øl og ein akevitt og skriva det fyrste og beste eg kjem på. Lause trådar får berre liggja. Då passar det bra å skriva om dei høgtalarane eg har prøvd ut i det siste, 3 par nærare bestemt, alle gamle, men alle interessante.
Tannoy Sixes 611 (1991-1993)
Terje fann desse høgtalarane på den lokale returstasjonen. Han ringde og forklarte. -Kva fabrikat er det, spurde eg. -Tannoy, svara han. -For guds skuld ta dei med, seier eg. Tannoy er ikkje ein kven som helst innan høgtalarar. Han godsnakka med dei tilsette og fekk dei med seg. Altso høgtalarane. Store! Spanande! Dei var ein smule herpa, men ikkje verre enn at eg fiksa skadane på det svarte vinyltrekket med svart tusj. Plasten nedst på kabinettet hadde fått seg ein smell eit par stader, men dette let seg ordna med lynlim. Men aller fyrst kopla eg dei opp for å sjekka at dei virka. Og det gjorde dei. Eg tok av grillane, legg øyret kloss inntil elementa og lyttar etter liv. Utruleg nok spelte samtlege element. So kvifor var dei kasta? Eg har kjøpt høgtalarar på Finn i dårlegare tilstand enn dette....
Les heile dagbokartikkelen i Audiophile.no
