mesut skrev:
at oslo er best, er noe vi alle vet.
litt overraskende at sogn og fjordane kom på andre plass.
og som forventet havnet nord norge + et par andre banjofylker nederst på lista.
http://www.vg.no/nyheter/innenriks/elevavisen/artikkel.php?artid=10032236
Er slett ikke overraskande. Oslo skryt veldig av seg sjølv, men ein må også sjå på kor stor % som har vorte heimattsende/fritekne for prøva. I S og Fj er det lite fritak - ein del foreldre insisterar på at ungane deira skal delta på testane.
S og Fj har ein desentralisert skulestruktur, med til dels mindre klasser, og eg har ein mistanke om at dette verkar sterkt inn på resultata.
(Elles er eg usikker på kva eit "banjofylke" er. Generell, nedsetjande term, eller?
I så fall kan det om ynskjeleg sikkert hostast opp negative utsegner om Oslo-væringane også.)
Når det gjeld desse nasjonale prøvene, er dei vel & bra, men det er grunn å stille spørsmål om kva dei skal brukast til. Eg har sett litt resultat på nært hald, og sett at ein spesiell skule låg heilt på topp innan engelsk for nokre år sidan. Trass i at ingen tilsett lærar hadde utdanning i engelskfaget ut over eit minimumsopplegg (tilsvarar ca 15 stp i dag). Fleire liknande døme i andre fag kan tyde på at læring ikkje er betinga av læraren sin kompetanse. Likevel er det "opplest og vedteke" at auka lærarkompetanse fører til betre læring. Men det er vel synseri dette, som så mykje anna...?
Skulen eg nemnde, hadde ganske middelmådige resultat ved siste års prøve. Noko som ikkje overraska lærarane. Dei var fullstendig klar over kvar elevane stod. Prøva hadde lite verdi for dei.
Ting stiller seg sikkert annleis der ein har "stordriftfordelane" ved å ha 3 - 4oo elevar, som ein ikkje kjenner, og der ein kan dyrke faglærarsystem - at ein lærar underviser i eitt eller to fag. Men slike skular gjer det sjeldan meir enn "sånn passeleg". Truleg fordi læring er ei sosial greie, som går føre seg i ein kontekst. Det går sjølvsagt an å lese seg til kunnskap, særleg for vaksne, men det som skjer i dei fyrste skuleåra, der sjølvbildet til eleven dannar seg, og dei sosiale spelereglane definerast er det avgjerande at kulturen opnar for at det "er ålreit å vere flink/god", i motsetnad til skular der "geekar" og "strebarar" må haldast nede, der det er kuult å vere bråkebøtte, skulkar m.m.
Utan å ha signifikant forskning (bortsett frå Rune Kvalsund 1992?) som grunnlag, vil eg komme med ei hypotese: små skular er langt betre for den sosiale læringa enn dei store. Dette kan vere grunnen til at det framleis ganske desentraliserte S og Fj gjer det så bra.
Men dette passar dårleg inn i vår sterkt urbaniserte statsråd sitt verdsbilde, all den tid noverande regjering har rasert Skule-Noreg i minst like sterkt tempo som dei tidlegare regjeringane sidan 1986. Det er lagt ned om lag 1100 skular sidan den gong, altså 20% av alle norske skular. Og ikkje dei store i sentrum, rimelegvis... Den klassiske nærmiljøskulen er på veg ut. Kvaliteten på norsk skule dalar. Er det ein samanheng, tru?
Sjekk ut:
www.lufs.no om du er interessert i den spesielle nærmiljøpedagogikken.
