Takk for alle tilbakemeldinger så langt.
1. Audiofil-Arve, uten å gå for teknisk inn verks, hva begrunner du din påstand om at den karakteristiske rør-lyden kommer like mye (50%) fra forforsterker-delen som fra de ulike i effekt-delen ?
2. Hva da med DACs /cd-spillere med rør?
3. Som du skriver: " Men om det skal spelast høgt, like oppunder klippegrensa, vil vrengingskarakteren til røra verte meir tydeleg", mener du fra effekt forsterkeren?
1. Sikkert dumt av meg å vere så kategorisk....., men eg har brukt ein del forsterkarar opp gjennom åra. Og ein gong i min stormfulle ungdom hadde eg og ein kamerat vore på nippet til å produsere rørforsterkarar (eg lytta og brukte nettverk, han skrudde...). Då gjorde eg meg erfaringr rundt kvar i signalkjeden det skjedde mest på dei ulike felta. Rør gjer noko både med klang, dynamikk og perspektiv, og ofte opplevast dette som positivt, musikalsk eller i det minste ynskjeleg. Vi greidde å lage ein veldig interessant rørforsterkar (med ringkjerneutgangstrafoar!), og ein ikkje heilt så god hybridsak. Vi baserte oss på 2x70W ultralineært med 6550-rør. Dette har vore mitt "yndlingsrør" sidan den gong. Og eg har vore veldig ivrig med å teste ut 2X6550-pr kanal-konstruksjonar. Har nok høyrt godt over eit dusin, pluss våre eigne variantar over temaet...
Nokre rørsluttrinn har vore ganske nøytrale (om eg skulle våge å seie "transistoraktige"..) i utgangspunktet, men det har gått å endre klang- og dynamikkkarakteren ved rørskift. Men det var fornunderleg kor lite av denne karakteren som var hekta til utgangsrøra, når ein samanlikna med inngangsrøret (her brukte vi ECC83. Fasesplittingsrøret hadde nesten ingenting å seie). Så leika eg meg med nokre rørforforsterkarar, og spesielt min ARC SP 10 har vore spennande å skifte rør i (ekstremt mykje å seie på dei 8 røra i phonodelen, medan dei 4 i linjetelen også er viktige, om enn ikkje i same grad.. var røret det minste "travelt", måtte det bort frå riaaen og inn i linjedelen - eller det var ubrukeleg i verste fall. Ein annan djevelsk forforsterkar eg skifta mykje rør i, var Jean Hiraga sin "Le Tube" - billeg, men forferdeleg sær, og i stand til å lage forbausande god lyd, med sine to ECC83-rør. Her kunne kva som helst skje når du gjekk frå den eine rørbatsjen til den andre. Og korleis lyden endra seg om du flytta ECC83 frå denne til effektforsterkaren sine inngangsrør. Det har også vore andre utsøkte rørdingsar innom, både av ARC, CJ, Rogue, Manley og anna, og eg vågar meg på den påsetanden om kvar "rørlyden sit" - mitt inntrykk, kanskje vel kategorisk uttrykt, men ganske oppriktig likevel...
2. Eg har ikkje prøvd rør-DAC i eige anlegg, men tykkjer det har vore fint dei par gongane eg har høyrt slike utomhuses. Rørbaserte CD-spelarar har eg hatt eit par av, og må seie at spesielt
Jolida JD100CD CD-spelar Jolida var ein spesielt hyggjeleg erfaring med tanke på dynamikk så vel som andre parametrar. Men her har eg for få erfaringar, så då får heller andre komme med sitt syn.
3. Jepp. Som gammal bassist har eg også hatt stor glede av å pushe effektforsterkaren til å (nesten) klippe for å få godlyd. Noko av det same skjer med ein hififorsterkar, men her må ein passe seg i langt større grad, før vrenginga tek overhand.
